Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Μωμόγεροι στο Μύλο των Ξωτικών στα Τρίκαλα







ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Η Εύξεινος Λέσχη Τρικάλων σε συνεργασία με τον Ποντιακό πολιτιστικό 

σύλλογοΑγίου Δημητρίου Ρυακίου Κοζάνης, παρουσίασαν Ποντιακά εθιμικά 

δρώμενα των εορτών του Χειμώνα, ως καλεσμένοι του Δήμου Τρικκαίων, στα 

πλαίσια των εκδηλώσεων του «Μύλου των Ξωτικών», στο Μύλο Ματσόπουλου

το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012.

Η Χορωδία της Ευξείνου Λέσχης Τρικάλων παρουσίασε τα Ποντιακά Χριστουγεννιάτικα 

κάλαντα, που η ιδιαίτερη γλώσσα αλλά και διάθρωση τους - μιας κι εξιστορούν όλη τη 

ζωή του Θεανθρώπου, από τη γέννηση  και  τη διαπόμπευση του, έως και το μαρτυρικό του

 θάνατο στο Σταυρό-τα καθιστούν κόσμημα της Ελληνικής παράδοσης.

Η ομάδα εμφανίσεων της Ευξείνου Λέσχης Τρικάλων, υπό την καθοδήγηση του 

χοροδιδασκάλου της κ. Αχιλλέα Λέρα, παρουσίασε αντιπροσωπευτικούς χορούς

 διαφόρων περιοχών του Πόντου.


Ο Ποντιακός Πολιτιστικός σύλλογος Αγίου Δημητρίου Ρυακίου Κοζάνης, ταξίδεψε στα Τρίκαλα και μετέφερε στην καρδιά της Θεσσαλίας ένα από τα ομορφότερα ποντιακά έθιμα που σχετίζονται με το νέο έτος, τους Μωμόγερους.
Οι Μωμόγεροι αποτελούν εξέλιξη πανάρχαιων δρώμενων που αφορούσαν την γονιμότητα της γης και λάμβαναν χώρα κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, κομβική στιγμή αναγέννησης μέσα στον ετήσιο ηλιακό κύκλο. Στο δρώμενο ενυπάρχουν δυο αλληλένδετες και την ίδια στιγμή ξεχωριστές μεταξύ τους ομάδες. Η ομάδα του χορού και η θεατρική ομάδα. Η πρώτη αποτελείται από άντρες που το ντύσιμο, το στήσιμο κι ο χορός τους παραπέμπουν στους μυθολογικούς Κορύβαντες και τους μετέπειτα συνταυτιζόμενους με αυτούς Κουρήτες, ενώ στοιχεία των αιώνων που πέρασαν από τότε που οι λατρεύοντες τον Διόνυσο τελετουργούσαν χορεύοντας  μέχρι τις μέρες μας, ενυπάρχουν στην ενδυμασία τους και στον οπλισμό τους.
Η δεύτερη ομάδα αποτελείται κ αυτή εξολοκλήρου από άνδρες και βασικά της πρόσωπα είναι δύο νύφες, ένας διάολος, μια γριά, η αρκούδα, ο γιατρός, ο δικαστής κι ο αστυνόμος. Οι δύο νύφες είναι σύμβολο των πανάρχαιων θεοτήτων της γονιμότητας, Δήμητρας και Περσεφόνης και το όλο δρώμενο ξετυλίγεται γύρω από την ιδέα της αρπαγής της κόρης, που συμβολίζει τον ύπνο της ψυχής και της φύσης καθώς και της λύτρωσης αυτής, η οποία και φέρει την αναγέννηση και τη γονιμότητα.
Το έθιμο αν και αμιγώς Ελληνικό τελούνταν κάθε χρόνο ευλαβικά μέχρι και το 1922 στον Εύξεινο Πόντο, το μετέφεραν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα, το συνέχισαν ο εδώ απόγονοι τους κι έτσι κρατήθηκε ζωντανή μια πανάρχαια τελετουργία, μέχρι τις ημέρες μας.



Δεν υπάρχουν σχόλια: